جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها
منو
ز
معین
زبان دادن
(~. دَ) (مص ل.)۱- وعده دادن، نوید دادن.۲- اجازه دادن.
ز
معین
زایر
(یِ) (اِفا.) زیارت کننده. ج. زوّار.
ز
معین
زبانیه
(زَ یَ یا یِ) (اِ.) جِ زبنیه.۱- سرکشان.۲- مردم سخت و درشت.۳- سرهنگان...
ز
معین
زبان بند
(~. بَ) (ص فا. اِمر.) = زبان بندنده: نوعی افسون که به توسط آن زبان کسی...
ز
معین
زایده
(یِ دِ) (اِفا.) مؤنث زاید.
ز
معین
زبانی
(~.) (اِ.) وکیل دوزخ، موکل آتش ؛ ج. زبانیان.
ز
معین
زبان بستن
(~. بَ تَ) (مص ل.) خاموش شدن، سکوت کردن.
ز
معین
زبانگیری
(~.) (مص ل.) جاسوسی.
ز
معین
زبان بر
(~. بُ)۱- (ص فا.) کنایه از: عطا، بخشش (که به وسیلة آن زبان طعن را قطع ...
ز
معین
زبانگیر
(~.) (ص فا.) جاسوس، سخن چین.
«
‹
11
12
13
14
15
›
»
باز کردن سایدبار
فروشگاه
خانه
جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها