بایگانی‌های ز - صفحه ۳ از ۶۰

ز معین

(غ) (اِ.) آن باشد که کسی دهان خود پر باد کند و دیگری چنان دستی بر آن ز...

ز معین

(اِمر.) روز به دنیا آمدن.

ز معین

(بِ) (ص.) = زابه راه. زاو را:۱- گرفتار، دچار دردسر، درمانده.۲- آواره.۳...

ز معین

(ص.) (عا.) کسی که چشمان زاغ دارد.

ز معین

(تَ) (ق مر.)۱- از آن سوتر.۲- دورتر.۳- بالاتر.

ز معین

(ص.) زاغ چشم.

ز معین

(دَ) (مص ل.) زاری کردن.

ز معین

(وَ) (اِ.) لک لک.

ز معین

(نَ یا نِ) (ص نسب. اِمر.) سبب و باعث ناله و زاری.

ز معین

(~. نِ) (ص مر.)۱- ساکن زاغه.۲- (کن.) بینوا، تهی دست.

سایدبار