بایگانی‌های ز - صفحه ۷ از ۶۰ - لغت نامه زردیس

ز معین

زاهوخانه

(نِ) (اِمر.) زایشگاه.

ز معین

زاقدان

(اِمر.) بچه دان، زهدان.

ز معین

زایاندن

(دَ) (مص م.) یاری دادن به زائو به هنگام زادن.

ز معین

زاهو

(ص مر.) نک زائو.

ز معین

زاق

(اِ.) بچة هر چیز.

ز معین

زایا

(ص فا.) زاینده، آن که تولید می‌کند.

ز معین

زاهق

(هِ) (اِفا.)۱- رونده.۲- نیست شونده.۳- باطل، بیهوده.

ز معین

زافه

(~.) (اِ.) خارپشت.

ز معین

زاگاب

(اِمر.) مرکب سیاه.

ز معین

زاهری

(هِ) (ص نسب.) (اِمر.)۱- گیاه خوشبو.۲- بوی خوش.

سایدبار

باز کردن سایدبار