بایگانی‌های ز - صفحه ۷ از ۶۰

ز معین

(هِ) (اِفا.)۱- رونده.۲- نیست شونده.۳- باطل، بیهوده.

ز معین

(~.) (اِ.) خارپشت.

ز معین

(اِمر.) مرکب سیاه.

ز معین

(هِ) (ص نسب.) (اِمر.)۱- گیاه خوشبو.۲- بوی خوش.

ز معین

(غَ) (ص نسب.) به رنگ زاغک، سیاه.

ز معین

(یِ) (ص.) مؤنث زاکی، ج. زاکیات.

ز معین

(هِ) (ص.) روشن و صاف، درخشان.

ز معین

(اِفا.)۱- پاکیزه و نیکو.۲- کسی که در رفاه و نعمت به سر برد.۳- نمو کنن...

ز معین

(هِ) (ص.) پارسا، عابد، آن که دنیا و خوشی‌های آن را برای آخرت ترک می‌...

ز معین

(اِ.) قاعده، قانون، رسم.

سایدبار