بایگانی‌های ز - صفحه ۸ از ۶۰ - لغت نامه زردیس

ز معین

زایاندن

(دَ) (مص م.) یاری دادن به زائو به هنگام زادن.

ز معین

زاهو

(ص مر.) نک زائو.

ز معین

زاق

(اِ.) بچة هر چیز.

ز معین

زایا

(ص فا.) زاینده، آن که تولید می‌کند.

ز معین

زاهق

(هِ) (اِفا.)۱- رونده.۲- نیست شونده.۳- باطل، بیهوده.

ز معین

زافه

(~.) (اِ.) خارپشت.

ز معین

زاگاب

(اِمر.) مرکب سیاه.

ز معین

زاهری

(هِ) (ص نسب.) (اِمر.)۱- گیاه خوشبو.۲- بوی خوش.

ز معین

زاغکی

(غَ) (ص نسب.) به رنگ زاغک، سیاه.

ز معین

زاکیه

(یِ) (ص.) مؤنث زاکی، ج. زاکیات.

سایدبار

باز کردن سایدبار