بایگانی‌های ط - صفحه ۱۱ از ۳۳

ط معین

(~.) (ص فا.) حمالی که بار مردم را با طبق حمل کند.

ط معین

(طَ طَ) (اِمر. صت.) آوازها و صداهای پیاپی.

ط معین

(طَ) (اِ.) آرد، گندم رقیق.

ط معین

(طَ بَ) (اِ.) جِ طبقه.۱- درجات، مرتبه‌ها.۲- گروه‌ها، جماعات.

ط معین

(طَ فَ) (مص ل.)نو شدن.

ط معین

(طَ حّ) (ص.) آسیابان.

ط معین

(طَ بَ. زَ دَ) مالیدن دو زن شرم خود را به یکدیگر ؛ سحق، مساحقه.

ط معین

(طِ) (اِ.) خرگاه ادیم، خیمة چرمین ؛ ج. طرف.

ط معین

(طَ) (اِ.) اسپرز، سپرز؛ یکی از اعضای داخلی بدن انسان که در طرف چپ شکم...

ط معین

(طِ دَ) (مص م.)۱- آرایش کردن، آراستن.۲- نظم و ترتیب دادن، نیکو ساختن.

سایدبار