بایگانی‌های ط - صفحه ۱۶ از ۳۳

ط معین

(طَ) (ص.) محافظ (شبانه)، نگهبان، مراقب، پاسدار.

ط معین

(طُ) (اِ.)۱- شاهین.۲- نامی از نام‌های ترکی.

ط معین

(طَ) (اِ.)۱- راه.۲- شیوه، روش.۳- آئین، مسلک.۴- حال، حالت.۵- عادت، خو....

ط معین

(طَ رْ) ۱- (مص م.)زدن.۲- (مص ل.) شاشیدن ستوران در آب.

ط معین

(طَ مَ یا مِ) (ص.) مرد رذل، سفله ؛ ج. طغام.

ط معین

(طَ) (ص.)۱- نو، تازه.۲- غریب، نادر.

ط معین

(طَ رَ فِ) (اِ.) دوطرف، دو جانب.

ط معین

(طَ نِ) (اِمص.)۱- یک بار نیزه زدن.۲- سرزنش کردن.

ط معین

(طَ دَ) (مص م.) دزدیدن.

ط معین

(~. زَ دَ) (مص م.)۱- سرزنش کردن.۲- به سخن کنایه کسی را رنجاندن.

سایدبار