بایگانی‌های ط - صفحه ۱۸ از ۳۳ - لغت نامه زردیس

ط معین

طرید

(طَ) ۱- (ص.) مطرود، رانده شده.۲- (اِ.) سخنی که شنونده از شنیدن آن بترس...

ط معین

طعن

(طَ) (مص م.)۱- نیزه زدن.۲- سرزنش کردن.۳- کنایه زدن.

ط معین

طری

(طَ) (ص.) تر و تازه، شاداب.

ط معین

طعمه

(طُ مَ) (اِ.) خوردنی، خوراک.

ط معین

طروق

(طَ) (ص.) راهرو، سالک.

ط معین

طعم

(طَ عْ) (اِ.) مزه. ج. طعوم.

ط معین

طروب

(طَ) (ص.) مرد بسیار طرب، آن که پیوسته شاد بود.

ط معین

طعان

(طَ) (مص م.) نیزه زدن به یکدیگر.

ط معین

طره پوش

(~.) (ص فا.) دارندة طرّه.

ط معین

طعام

(طَ) (اِ.) خوراک، خوردنی. ج. اطعمه.

سایدبار

باز کردن سایدبار