بایگانی‌های ط - صفحه ۲ از ۳۳

ط معین

(نَ یا نِ) (اِ.) آسیا، آس آب. ج. طواحین.

ط معین

(عِ) (اِفا.)۱- نیزه زننده.۲- طعنه - زننده، عیب جویی کننده.

ط معین

(اِ.)۱- صف، فوج.۲- کتیبه.

ط معین

(~.) (ص فا.) مطیع، فرمانبردار.

ط معین

(بِ) ۱- (اِ.) سر ش ت، نهاد.۲- (اِفا.) مهرزن.۳- چاپ کننده، طبع کننده. ...

ط معین

(~. وَ) (ص مر.)فرمانبردار.

ط معین

(اِ.) = طابق:۱- ظرف آهنی مدور که بر آن نان پزند، تابه.۲- خشت پختة بزر...

ط معین

(عَ) ۱- (مص م.) فرمانبرداری کردن.۲ - عبادت کردن.۳ - (اِمص.) فرمانبردار...

ط معین

(حر.) نوزدهمین حرف از الفبای فارسی برابر با عدد ۹ در حساب ابجد.

ط معین

(اِ.) جِ طاعت ؛ بندگی‌ها، عبادات.

سایدبار