بایگانی‌های ط - صفحه ۲۲ از ۳۳

ط معین

(طَ یَ) (حامص.) طلایه بودن.

ط معین

(طُ فَ یا فِ) ۱- (ص.) مهمان ناخوانده.۲- (اِ.) انگل.

ط معین

(~.) (ص فا.)۱- فرماندة مقدمة سپاه، رییس جلوداران.۲- هر یک از افراد ط...

ط معین

(طُ یَّ) (مص جع.) دوران کودکی، خردسالی.

ط معین

(طَ یِ یا یَ) (اِ.) تحریف شدة طلیعة عربی، مقدمة لشکر، پیشروان لشکر که...

ط معین

(طِ لَ) (اِمصغ.)۱- کوچک.۲- مجازاً: موجود معصوم و بی گناه، طفلی، حیوان...

ط معین

(طَ یِ) (اِ.) جِ طلیعه ؛ جلوداران.

ط معین

(طِ) (اِ.) بچه، کودک. ج. اطفال.

ط معین

(~.) (اِمص.) کوبیدن فلزهای براق به ویژه طلا و نقره به صورت نقش‌های زی...

ط معین

(طَ یا طِ طَ فَ) (اِ.)۱- تهیگاه.۲- اطراف پهلو متصل اضلاع.۳- هر گوشت ...

سایدبار