بایگانی‌های ط - صفحه ۲۹ از ۳۳

ط معین

(طَ) (ص نسب.) طنبور زن، نوازندة طنبور.

ط معین

(طُ) ۱- (مص ل.) گرد چیزی گشتن.۲- (اِمص.) گردش، گشت.

ط معین

(طَ) (ص.)۱- اخته، خایه کشیده.۲- خواجه سرا.

ط معین

(طَ) ۱- (مص ل.) پریدن.۲- ج. طایر؛ پرندگان.

ط معین

(~. بَ تَ) (مص ل.) خیمه زدن.

ط معین

(طَ یَّ) (اِ.)۱- حاجت، نیاز.۲- نیت، قصد.

ط معین

(طَ لِ) ۱- (ص.) مؤنث طویل، زن دراز بالا.۲- (اِ.) ریسمانی که با آن پای ...

ط معین

(طَ یّ بِ یا بَ) (ص.)۱- مؤنث طیب. ج. طیبات.۲- از اعلام زنان است.

ط معین

(طَ لُ لْ مُ دَّ) (ص مر.) زمان زیاد، مدت طولانی.

ط معین

(طَ یْ بَ) ۱- (اِمص.) مزاح.۲- (ص.) حلال.۳- خالص.

سایدبار