بایگانی‌های ط - صفحه ۵ از ۳۳

ط معین

(~.) (ص فا.) فالگیر.

ط معین

(قُ رُ) (اِمر.) = طاق و طرنب. طاق و ترنب. طاق و ترم: کروفر، طمطراق، فر...

ط معین

(لِ) ۱- (اِفا.) طلوع کننده.۲- (اِ.) بخت، اقبال.

ط معین

(نَ یا نُ) (اِمر.)۱- ایوانی کم عرض که در جلو اطاق سازند.۲- نمای دیوار ...

ط معین

(لِ) (اِ.) نک طیلسان.

ط معین

(ق مر.) (عا.) ستان بر پشت.

ط معین

(لِ) (اِفا.) مرد بدکردار، تبهکار.

ط معین

(اِ.)۱- تاک، مو.۲- درختی که شاخه نداشته باشد.

ط معین

(لِ) (اِ.) نوعی خربزة پیش رس و شیرین و لطیف که قسمت خوراکی آن زرد یا ...

ط معین

(فِ) (ص.) مست شرابخواره که از خود خبر ندارد.

سایدبار