بایگانی‌های ظ - لغت نامه زردیس

ظ معین

(ظَ) (ص.)۱- زیرک.۲- خوش - طبع، لطیفه گو.۳- زیبا، خوشگل. ج. ظرفاء.

ظ معین

(لِ) (اِفا.) ستمکار، کسی که ظلم می‌کند.

ظ معین

(~.) (اِ.) جِ ظرف ؛ آوندها.

ظ معین

(فِ) (اِفا.) ظفر یابنده، پیروز، فیروز.

ظ معین

(ظَ یَّ) (مص جع.) مأخوذ از عربی به معانی۱- گنجایش، تحمل.۲- استعداد، قو...

ظ معین

(ظِ) (اِ.)۱- زن شیردار که بچة دیگری را شیر دهد، دایه.۲- مهربان بر شخص...

ظ معین

(ظُ لَ یا لُ) (اِ.) جِ ظلمت ؛ تاریکی‌ها.

ظ معین

(ضُ رَ) (ص. اِ.) جِ ظریف.

ظ معین

(حر.) بیستمین حرف از الفبای فارسی برابر با عدد ۹۰۰ در حساب ابجد.

ظ معین

(ظَ) (اِ.) تاریکی، ظلمت.

سایدبار