بایگانی‌های ع - صفحه ۲ از ۶۸

ع معین

(بِ) (اِفا.) پرستنده، عبادت کننده.

ع معین

(بِ) ۱- (اِفا.) بازی کننده.۲- (ص.) بیهوده.

ع معین

(عین) (حر.) بیست و یکمین حرف از الفبای فارسی برابر با عدد ۷۰ در حساب ا...

ع معین

(ش نِ) (ق مر.) مانند عاشق‌ها، از روی عاشقی.

ع معین

(رِ ض) ۱- (اِفا.) مؤنث عارض.۲- (اِ.) پیشامد، حادثه.۳- بیماری، مرض. ج. ...

ع معین

(~. کُ) (ص فا.) آن که عنایت و توجهی به عاشق خود ندارد.

ع معین

(~. شُ دَ) (مص ل.)۱- پیش آمدن، رخ دادن.۲- شکایت کردن، دادخواهی کردن.

ع معین

(ش. ش) (ص مر.) آن که پیشه اش عاشقی است.

ع معین

(~. اَ تَ) (مص ل.) کنایه از: خشمگین شدن.

ع معین

(ش) (اِفا.) دل داده، دل باخته. ج. عشاق.

سایدبار