بایگانی‌های غ - صفحه ۱۱ از ۵۵

غ معین

(ص نسب.) منسوب به غایت، نهایی.

غ معین

(غُ دَ) (اِ.) جِ غده.

غ معین

(غَ) (صت.) دریغا! افسوسا!

غ معین

(یِ لِ) (اِ.)۱- فساد، آشوب.۲- آسیب، بلای ناگهانی.

غ معین

(غَ یِ) (اِ.) جِ غدیره ؛ گیسوان بافته.

غ معین

(غَ بْ) ۱- (مص م.) زیان وارد کردن برکسی در معامله.۲ - فریفتن.۳- (مص ل...

غ معین

(غَ دُ) (حامص.)۱ - بی وفایی.۲- حیله گری.

غ معین

(غَ غَ) (اِ.) گوشت برجستة زیر چانه. ؛ باد به ~ انداختن قیافه گرفتن...

غ معین

(~.)(اِ.)۱ - مأخوذ از «کتارة» هندی، سلاحی شبیه به شمشیر اما پهن و راست...

غ معین

(غِ یا غَ طِ) ۱- (مص ل.) رشک بردن بر سعادت و نیکی کسی بدون بدخواهی نسب...

سایدبار