بایگانی‌های غ - صفحه ۱۶ از ۵۵

غ معین

(غَ) ۱- (اِمص.) شیفتگی، عشق.۲- آز.۳- (اِ.) هلاک، عذاب.

غ معین

(~.) (ص.)۱- ترکیده و شکسته.۲- فرو رفته بر اثر ضربه.

غ معین

(غَ دِ) (ص مف.)۱- خراشیده.۲- خشمگین.

غ معین

(~. خُ) (اِمر.) مکانی معمولاً سرپوشیده برای خوردن غذا (کافه، رستوران...

غ معین

(~.) (ص نسب.)۱- منسوب به غربت.۲- کولی، قرشمال.۳- بیگانه، اجنبی. ؛ ~ب...

غ معین

(غَ دَ)۱- (مص م.) خراشیدن.۲- (مص ل.) خشم گرفتن.۳- اندوه خوردن.

غ معین

(غَ) (اِ.) خوردنی، آن چه خورده شود.

غ معین

(غُ رِّ) (اِمص.) صدای مهیب، فریاد ترسناک.

غ معین

(غَ رْ) ۱- (مص م.) درخت کاشتن.۲- (ص.) درخت نشانده، نهال.

غ معین

(غَ زَ) (ص مر.)۱- زن بدکاره، روسپی.۲- مردی که زن بدکاره دارد.

سایدبار