بایگانی‌های غ - صفحه ۲ از ۵۵

غ معین

(اِ.) = غاوش:۱- خیار بزرگی که برای تخم نگاه دارند.۲- خوشة انگور نارسید...

غ معین

(رِ) (اِفا.) غرس کننده.

غ معین

(س) ۱- (اِفا.) تاریک شونده.۲- (اِ.)ماه.۳- شب تاریک.

غ معین

(رِ) (اِ.) شرابی که به وقت صبح نوشند.

غ معین

(عَ) (اِمر.) پولی است که ترکان عثمانی در عراق رایج کردند و قیمت آن با...

غ معین

(~. گَ) (ص فا.)۱- کسی که مال مردم را به تاراج برد.۲- راهزن، دزد.

غ معین

(خَ) (اِمر.)۱- پول طلایی که ترکان عثمانی در عراق رایج ساختند و قیمت آ...

غ معین

(رَ) (اِ.) چپاول کردن، به تاراج بردن.

غ معین

(~.) (ص.) شخصی که بی خبر با وضع یا کیفیتی مواجه شود.

غ معین

(ص.) معرکه گیر، رسن باز.

سایدبار