بایگانی‌های غ - صفحه ۲۰ از ۵۵

غ معین

(غَ رَ) (اِ.) صدایی که هنگام گریستن در گلو می‌پیچد.

غ معین

(غَ) (ص.)۱- بدهکار، وامدار.۲- وام خواه، طلب کار.

غ معین

(~.) (حامص.) نادانی.

غ معین

(غُ یا غِ) (اِ.) پرنده‌ای است از راستة پا بلندان، دارای بال‌های دراز ...

غ معین

(غَ) (ص.)غرق شده، در آب فرو - رفته.

غ معین

(غَ چَ) (ص.) نادان، ابله.

غ معین

(غَ رَ) (ص.) دختری که در شب زفاف معلوم شود که باکره نیست.

غ معین

(غَ) (ص نسب.) ذاتی.

غ معین

(~.)۱- (ص.) اهل غرجستان.۲- (اِ.) نوایی است در موسیقی قدیم.

غ معین

(غُ رُ دَ) (مص ل.)۱- بانگ و خروش برآوردن.۲- غوغا کردن.

سایدبار