بایگانی‌های غ - صفحه ۲۵ از ۵۵

غ معین

(غَ زَ) ۱- (مص ل.) عشق بازی کردن.۲- حکایت کردن از عشق به زنان.۳- (اِ....

غ معین

(غَ ش) (ص نسب.) کسی که بیماری صرع دارد، مصروع.

غ معین

(غَ) (اِ.) بوی بد.

غ معین

(غَ غَ) (اِ.) = غزغند: پوست غیر کیمخت که از آن کفش دوزند.

غ معین

(غَ شَ رَ شَ یا ش) (اِ.) یک دسته مردم بی سر و پا و پست، اوباش.

غ معین

(غُ لِ یا لَ) (اِ.) آبی که بدان دست و روی شویند.

غ معین

(غَ لِ) (اِ.)۱ - آهو برة ماده.۲- آفتاب.

غ معین

(غَ شَ شَ) (ص.) خودرأی، بی - باک. ؛ میرزا ~ مرد خودرأی، مرد خودآرا....

غ معین

(~. نِ) (اِمر.) مرده - شوی خانه.

غ معین

(غَ زّ) (ص.) ریسمان تاب، ریسمان - باف، ریسمان فروش ؛ ج. غزالون، غزال...

سایدبار