بایگانی‌های غ - صفحه ۳۴ از ۵۵

غ معین

(~.) (اِمر.) انبار غله.

غ معین

(غُ غُ) (اِ.) چیزی را به زور و قوت تمام بر هوا انداختن.

غ معین

(غَ) (اِ.) = غلطاق: چوب بندی زین. ؛ کهنه ~ زن پیر بدسابقه.

غ معین

(~.) (اِمر.) ملک یا مزرعه‌ای که غله فراوان داشته باشد.

غ معین

(غُ غُ)۱- حکایت صوت جوشیدن آب و شراب و جز آن، آواز جوشیدن دیگ.۲- همهم...

غ معین

(غَ لَ) (مص ل.) اشتباه کردن در حساب و شماره.

غ معین

(~. دَ) (م مص.) سود دادن، بهره دادن.

غ معین

(غِ ظَ) ۱- (مص ل.) غلیظ شدن، ستبر گردیدن.۲- (اِمص.) ستبری.

غ معین

(~. بَ) (ص فا.)۱- غربال بند.۲- کولی، قرشمال، غرشمال.

غ معین

(غَ لِ) (اِ.) بی قراری.

سایدبار