بایگانی‌های غ - صفحه ۳۵ از ۵۵

غ معین

(غَ لَ) (اِ.) ظلمت پایان شب چون با سپیدی درآمی‌زد، شبگیر.

غ معین

(~. زَ دَ) (مص ل.) (عا.) بدل چیزی را به جای اصل آن به کسی دادن.

غ معین

(غَ) (اِ.) گره دوتا که به آسانی گشوده شود.

غ معین

(~.) الکی، بیهوده.

غ معین

(غَ دَ) (مص ل.) از پهلویی به پهلوی دیگر گشتن.

غ معین

(غُ نِ) (اِمر.) گلگونه، سرخاب.

غ معین

(غَ یا غُ تِ) (اِ.) چوبی استوانه‌ای شکل که با آن خمیر نان را پهن کنند....

غ معین

(غُ) (مص ل.)۱- از حد درگذشتن.۲- گذشتن جوانی.

غ معین

(~.) (ص نسب.) کسی که در برابر غلغلک حساس باشد و زود به خنده بیفتد.

غ معین

(غَ لْ تَ) ۱- (اِ.) سنگی به شکل استوانه که آن را روی بام‌های کاهگلی م...

سایدبار