بایگانی‌های غ - صفحه ۴۵ از ۵۵ - لغت نامه زردیس

غ معین

غوث

(غُ) ۱- (مص م.) یاری کردن، به فریاد رسیدن.۲- (اِمص.) یاری.

غ معین

غنچه خسب

(~. خُ) (ص فا.) کسی که به سبب سرما و نبودن روانداز دست و پای خود را جم...

غ معین

غوشه

(ش) (اِ.) نک خوشه.

غ معین

غوت

(اِ.) فلاخن.

غ معین

غنچه خاطر

(~. طِ) (ص مر.) تنگدل، ملول.

غ معین

غوشنگ

(غُ شَ) (اِمر.) مهمیز.

غ معین

غوایت

(غَ یَ) ۱- (مص ل.) گمراه شدن.۲- (اِمص.) گمراهی.

غ معین

غنچه

(~.) گلوله کرده، غنده.

غ معین

غوشت

(شْ تْ) (ص.)۱- برهنة مادرزاد.۲- کسی که تنش مو ندارد.

غ معین

غوانی

(غَ) (ص.) جِ غانیه.

سایدبار

باز کردن سایدبار