بایگانی‌های غ - صفحه ۴۵ از ۵۵

غ معین

(غَ) (اِ.)۱- غنیمت.۲- در فارسی به معنای دشمن.۳- حریف در کُشتی.

غ معین

(غَ نَ) (اِ.) گلة گوسفند. ج. اغنام.

غ معین

(اَ تَ) (عا.) دعوی باطل کردن، چیزی را از نیکی یا بدی به خود بستن.

غ معین

(غَ) (ص.)۱- توانگر.۲- بی نیاز.

غ معین

(غَ یا غُ وْ. کَ دَ) (مص ل.) در عمق مطلبی دقت کردن، به دقت رسیدگی کرد...

غ معین

(غَ) (اِ.)۱- هاون چوبین یا سنگین.۲- آواز بلند. ؛خر ~خر عصاری.

غ معین

(~.) (ص.) مخنث، هیز.

غ معین

(~.) (ص مر.)۱- ترش رو، عبوس.۲- زشت روی.

غ معین

(~. کَ دَ) (مص م.) دوانیدن دو اسب را با یکدیگر.

غ معین

(غُ) ۱- (مص م.) یاری کردن، به فریاد رسیدن.۲- (اِمص.) یاری.

سایدبار