بایگانی‌های ف - صفحه ۱۰ از ۱۱۱

ف معین

(نْ تِ) (اِ.)۱- خیال، وهم.۲- ذوق، تفنن.۳- تجملی، زیبا.

ف معین

(ق عَ یا ع) (اِ.) سختی، بلا. ج. فواقع.

ف معین

(بِ گِ) (اِ.) ماده‌ای مرکب از الیاف شیشه و رزین‌های پلیمری که در ساخت...

ف معین

(اِ.) خانواده، خویشاوند.

ف معین

(ق ِ) (اِفا.)۱- نایابنده، کسی که چیزی یا کسی را نداشته باشد.۲- زنی ک...

ف معین

(کِ هِ) (اِ.)۱- میوه ؛ ج. فواکه.۲- نوعی حلوا.

ف معین

(مْ) (ص فا.) بدهکار، مدیون.

ف معین

(قَ) (اِ.) نک فاقه.

ف معین

(کِ) (اِفا.)۱- میوه فروش.۲- مرد خوش طبع.

ف معین

(مْ خا) (ص فا.) وام خواه، بستانکار.

سایدبار