بایگانی‌های ف - صفحه ۱۰۵ از ۱۱۱

ف معین

(فُ) (ص.) خنده دار، نوشته یا گفته‌ای که بر اساس طنز و شوخی پرداخته شو...

ف معین

(بَ) (ق مر.) در میان، دربین.

ف معین

(فَ هَ) (اِمص.) خوش - طبعی، مزاح.

ف معین

(فِ لْ جُ مْ لِ) (ق.) خلاصه، خلاصه کلام، اصل کلام.

ف معین

(فَ کُ) (اِمر.) (عا.) مجموعه خویشاوندان.

ف معین

(اِ.) نرخ، قیمت بازاری.

ف معین

(فَ کّ) ۱- (مص م.) جدا کردن دو چیز از هم.۲- باز کردن، گشودن.۳- خلاص کر...

ف معین

(فَ نِ) (اِ.) نک آفگانه.

ف معین

(فَ دَ) (مص م.) افژولیدن، پریشان ساختن، پراکنده کردن.

ف معین

(فَ یا فِ) (ص.) نک افگار.

سایدبار