بایگانی‌های ف - صفحه ۱۰۶ از ۱۱۱

ف معین

(فَ هَ) (اِمص.) خوش - طبعی، مزاح.

ف معین

(فِ لْ جُ مْ لِ) (ق.) خلاصه، خلاصه کلام، اصل کلام.

ف معین

(فَ کُ) (اِمر.) (عا.) مجموعه خویشاوندان.

ف معین

(اِ.) نرخ، قیمت بازاری.

ف معین

(فَ کّ) ۱- (مص م.) جدا کردن دو چیز از هم.۲- باز کردن، گشودن.۳- خلاص کر...

ف معین

(اِصت.) صدای مقطع بیرون راندن‌ها هوا از سوراخ بینی.

ف معین

(فَ یا فِ صَ لِ) نک فیصل.

ف معین

(رَ دِ) (ص فا.)۱- خرامنده، کسی که با ناز و تکبر راه می‌رود.۲- مسخره کن...

ف معین

(اِ.) (عا.) آب بینی، مَف.

ف معین

(فَ یا فِ صَ) ۱- (اِ. ص.) حاکم، قاضی.۲- (اِ.) داوری بین حق و باطل.۳- ش...

سایدبار