بایگانی‌های ف - صفحه ۱۱ از ۱۱۱

ف معین

(تُ) (اِ.)۱- برگه‌ای حاوی فهرست و قیمت اجناس فروخته شده که فروشنده به...

ف معین

(ص فا.) کسی که فال می‌گیرد، طالع بین.

ف معین

(عِ) (اِفا.)انجام دهنده، عمل کننده.

ف معین

(کْ) (اِ.) نمونة تاریخی یا رویداد یا کلامی که نشان دهندة واقعیتی معّی...

ف معین

(دَ) (مص ل.)۱- در شب چهارشنبه سوری سر چهارراه ایستادن و به حرف‌های عاب...

ف معین

(طِ مِ یا مَ) (اِفا. ص.) مؤنث فاطم.۱- زنی که بچة دوساله را از شیر گر...

ف معین

(دَ) (مص ل.)خمیازه کشیدن، دهن - دره کردن.

ف معین

(لَ) (ص فا.) فالگیر.

ف معین

(طِ) (اِفا.)۱- آفریننده، خالق.۲- روزه گشاینده، افطار کننده.

ف معین

(اِ.) خمیازه، دهن دره.

سایدبار