بایگانی‌های ف - صفحه ۱۳ از ۱۱۱

ف معین

(مِ) (اِمر.) کتابی که در آن دستورات و آداب فال گرفتن نوشته شده‌است. ف...

ف معین

(ض) (اِمر.)۱- آب اضافه‌ای که از نهر یا رود به بیرون سرریز می‌کند.۲- آ...

ف معین

(ص.) شرمنده و رسوا.

ف معین

(لِ) ۱- (اِفا.) شکافنده.۲- (اِ.) شکاف کوه.۳- زمین پست میان دو پشته.

ف معین

(~. مَ دَ) (مص ل.)۱- افزون شدن.۲- برتری یافتن.

ف معین

(فَ تَ دَ) (مص م.) نک فتالیدن.

ف معین

(فَ یا فِ دَ) (مص م.)۱- از جا کندن.۲ - ریختن، افشاندن.۳- دریدن، شکافتن...

ف معین

(یِ) ۱- (اِفا.) مسلط شونده، چیره شونده.۲- (ص.) نیکو و برگزیده از هر چی...

ف معین

(فَ رِ) (اِ.) پارچه، قماش.

ف معین

(فَ) (مص م.) تافتن چیزی را.

سایدبار