بایگانی‌های ف - صفحه ۱۸ از ۱۱۱

ف معین

(فَ یا فِ دِ) (ص مف.) نک فتالیده.

ف معین

(~.) (اِمر.) جامه‌ای که بر سینه پوشند؛ صدیر.

ف معین

(فَ رَ) ۱- (اِمص.) سستی، ضعف.۲- زمان بین دو نوبت تب.۳- مدت زمان بین ظه...

ف معین

(فَ یا فِ دَ) (مص م.) نک فتالیدن.

ف معین

(فَ مَ) ۱- (مص ل.) ستبر گردیدن.۲- بزرگوار گشتن، گرامی شدن.۳- (اِمص.) ...

ف معین

(فَ نَ یا نِ) (ق.) به نحوی دردناک، به زاری.

ف معین

(فُ دَ) (مص ل.) افتادن.

ف معین

(~.) (اِ.)۱- سفال، گل خشک.۲- سبو.۳- در فارسی به معنای کوزه گر.

ف معین

(فَ) (ص.) دردناک، ناگوار.

ف معین

(فَ) ۱- (ص.) کوفته و ریزه ریزه کرده.۲- نان خشک نرم ساییده.

سایدبار