بایگانی‌های ف - صفحه ۲۰ از ۱۱۱

ف معین

(فَ جْ یا جَ) (مص ل.) ۱- نرم و فروهشته گردیدن.۲- ستبر شدن، غلیظ گشتن...

ف معین

(فِ) (ص.) کسی که علاقة شدید به یکی از اعضا یا البسة معشوق خود دارد.

ف معین

(فُ) (اِ.) جِ فحل.

ف معین

(فَ جَ رَ یا رِ) (ص.) جِ فاجر.۱- بدکاران، بدکرداران.۲- زناکاران.

ف معین

(فَ تا) (اِ. ص.)۱- جوان.۲- سخی، جوانمرد.

ف معین

(فَ) (اِ.) اخگر خاموش، انگشت.

ف معین

(فَ جْ) (اِ.)سپیدی صبح، سپیده دم.

ف معین

(فَ تْ) (مص م.)۱ - غافلگیر کردن.۲- به ناگاه کشتن.

ف معین

(فَ حْ) (ص.)۱- گشن، جنس نر از هر حیوان.۲- بسیار دانا.۳- دلیر و نیرومن...

ف معین

(فَ یِ) (اِ.) جِ فجیعه.

سایدبار