بایگانی‌های ف - صفحه ۲۳ از ۱۱۱

ف معین

(فَ) (ص.) بسیار فخر کننده.

ف معین

(فَ ذْ لَ کَ یا کِ) ۱- (مص م.) به پایان رسانیدن حساب.۲- مطلبی را به اج...

ف معین

(فَ دَ) (مص م.) جدا کردن پنبه از پنبه دانه.

ف معین

(فِ یِ) (اِ.) نک فداء.

ف معین

(فَ مَ دِ) (ص فا.) کسی که پنبه را بزند تا پنبه را از دانه آن جدا کند.

ف معین

(فِ یَ) نک فداء.

ف معین

(فَ خَ) (اِ.) جرعه‌ای از آب.

ف معین

(فِ) (اِ.) جِ فدیه.

ف معین

(فَ فَ رِ) (اِ.)۱- سبوس آرد گندم یا جو.۲- نخاله، زنگ زده.۳- کهنه و مان...

ف معین

(فَ دَ) ۱- (ص نسب.) منسوب به فداء؛ فدایی، جان نثار.۲- بنده، برده.

سایدبار