بایگانی‌های ف - صفحه ۲۴ از ۱۱۱

ف معین

(فِ. زَ دَ) (مص م.) آرایش کردن موی سر و ایجاد چین و شکن و تاب با آلا...

ف معین

(فَ) (ص.) بزرگوار، گرامی.

ف معین

(فَ رّ) ۱- (مص ل.) گریختن.۲- (اِ مص.) گریز.

ف معین

(فَ) (ص.) بسیار فخر کننده.

ف معین

(فَ ذْ لَ کَ یا کِ) ۱- (مص م.) به پایان رسانیدن حساب.۲- مطلبی را به اج...

ف معین

(فَ دَ) (مص م.) جدا کردن پنبه از پنبه دانه.

ف معین

(فِ یِ) (اِ.) نک فداء.

ف معین

(فَ مَ دِ) (ص فا.) کسی که پنبه را بزند تا پنبه را از دانه آن جدا کند.

ف معین

(فِ یَ) نک فداء.

ف معین

(فَ خَ) (اِ.) جرعه‌ای از آب.

سایدبار