بایگانی‌های ف - صفحه ۲۶ از ۱۱۱

ف معین

(فَ. کَ دَ) (مص م.)۱- پیش آوردن.۲- دست دراز کردن.۳- برگزیدن.۴- برانگی...

ف معین

(فَ تِ) (ص مف.) نک افراخته.

ف معین

(~. رَ تَ) (مص ل.) با شتاب رفتن، به عجله رفتن.

ف معین

(~. پُ. کَ دَ) (مص م.) بر دوش انداختن جامه و مانند آن.

ف معین

(فَ تَ) نک افراختن.

ف معین

(~. دِ) (ص مر.) نک فراخ بین.

ف معین

(فَ. شُ دَ)(مص ل.)۱ - داخل شدن، درآمدن.۲- خشمگین شدن.۳- رفتن.

ف معین

(~. تَ) (مص ل.) قیام کردن، برخاستن.

ف معین

(~. دَ هَ)۱- کسی که دهان گشاد دارد.۲- کنایه از: آدم پر حرف.

ف معین

(فَ. رَ دَ) (مص ل.) نزدیک شدن و رسیدن وقت چیزی یا کاری.

سایدبار