بایگانی‌های ف - صفحه ۲۸ از ۱۱۱

ف معین

(~.) (ص مر.) سالی که در آن محصول فراوان باشد.

ف معین

(فُ تِ) (اِ.) باسلق، نوعی شیرینی که با شیرة انگور و آرد گندم و نشاسته ...

ف معین

(~.) (ص مر.) آن که در نعمت و راحتی زندگی کند.

ف معین

(فَ تَ) (ق.) ۱- پیش تر، جلوتر.۲- نزدیک تر.۳- بلندتر، بالاتر.۴- باارز...

ف معین

(فَ خِ) (اِمص.) لرزه، رعشه.

ف معین

(~. رَ) (حامص.)۱- به شتاب رفتن.۲- تجاوز از حد خود.۳- ولخرجی، اسراف.

ف معین

(فَ بِ) (ص مر.) پر آب.

ف معین

(~.)۱- (حامص.) فراخی، گشادگی.۲- پهنا.۳- (اِمر.) جای گشاد و وسیع.

ف معین

(~.) (ص مر.) کسی که رزق و روزی فراوان دارد.

ف معین

(فَ بَ) (اِ.) در هر میوه دو قسمت موجود است: یکی هسته، دیگری فرابر که ا...

سایدبار