بایگانی‌های ف - صفحه ۳۶ از ۱۱۱

ف معین

(فَ. یِ) (ص مر.) بلندپایه، گرانقدر.

ف معین

(فَ نَ) (اِ.) کابوس، بختک.

ف معین

(~. کَ دَ) (مص م.) پروراندن و چاق کردن (گوسفند و مانند آن).

ف معین

(فَ) (اِ.) فرویز، پروز؛ سجاف، سجاف لباس.

ف معین

(فَ) (اِ.) جِ فرمان.

ف معین

(فَ بِ) (ص.)۱ - پُرگوشت، چاق.۲- عظیم، سنگین.۳ - نیرومند.۴ - سخت، شدی...

ف معین

(فَ وَ) (اِمر.) چوب بزرگی که پشت در می‌انداختند تا در باز نشود.

ف معین

(~.) (ص فا.) کم حافظه، کسی که چیزی را زود فراموش کند.

ف معین

(فَ یَ) مجموعة عملیات و مراحل لازم برای رسیدن به یک هدف مشخص.

ف معین

(فَ وَ یا وُ دِ) (ص مف.) نک فراآورده.

سایدبار