بایگانی‌های ف - صفحه ۴۱ از ۱۱۱

ف معین

(فَ دَ) = فخمیدن. فخمدان: (مص م.) پنبه را از پنبه دانه جدا کردن.

ف معین

(فَ رُّ) (ص.)۱- خجسته، مبارک.۲- زیبا.

ف معین

(فَ) (ص.) = فرتود: پیر، سالخورده و از کار افتاده.

ف معین

(فَ رَ ش) (اِ.) = فرخشته: لوزینه، نوعی شیرینی که با آرد، شکر، روغن و م...

ف معین

(فَ حَ) ۱- (اِمص.) شادی، ش ادمانی.۲- (اِ.) مژدگانی.

ف معین

(فِ تْ فِ) (ق.) = فرت و فرت: تندتند، به شتاب.

ف معین

(فَ رَ خْ) پرخچ: کفل، سرین.

ف معین

(~. بَ) (ص فا.) آن چه که شادی آورد، شادی بخش.

ف معین

(فَ رْ) (اِ.) تار، تار جامه.

ف معین

(فَ خَ تِ) (ص مف.) خسته، کشته و بر زمین کشیده شده.

سایدبار