بایگانی‌های ف - صفحه ۴۳ از ۱۱۱

ف معین

(فُ ژُ) (اِ.) حالتی که شخص برخلاف میل مجبور به انجام یا ترک فعلی شود،...

ف معین

(فَ یَّ) (مص جع.)۱- یکتایی، یگانگی.۲- طاق بودن.

ف معین

(فَ رَ. دَ) (مص م.)۱- اسب راندن.۲- کنایه از: جستجو کردن، تفحص کردن.

ف معین

(فِ دُ)۱- باغ، بوستان.۲- بهشت.

ف معین

(فَ رَ) (اِ.) اسب.

ف معین

(فَ رْ دَ) (اِ.) = فردرد: چوبی که پشت در می‌انداختند تا در باز نشود.

ف معین

(~. بَ) (اِ.) مهره‌ای که پشتیبان وزیر (فرزین) باشد.

ف معین

(فَ رْ دْ. نِ) (اِ.) خلوت خانه، چله خانه، اطاقی در خانقاه برای چله نش...

ف معین

(فَ رْ) (اِ.) مهرة وزیر در بازی شطرنج.

ف معین

(فَ) (ص نسب.)۱- منسوب به فردا، آ ن چه که در آینده می‌آید.۲- کنایه از: ...

سایدبار