بایگانی‌های ف - صفحه ۴۵ از ۱۱۱

ف معین

(فَ) (ص نسب.) یگانه، بی نظیر.

ف معین

(~. خا دِ) (اِمر.) پسر یا دختری که انسان او را به فرزندی خود قبول می‌...

ف معین

(فَ) (اِ.)۱- روز بعد از امروز، روزی که پس از امروز خواهد آمد.۲- کنایه...

ف معین

(فَ زَ) (اِ.) بچة آدم، پسر یا دختر.

ف معین

(فَ رْ) (ص.)۱- تنها، یگانه.۲- بی نظیر، بی مانند.۳- یک بیت شعر.۴- هر ...

ف معین

(فَ رَ زْ دْ) (اِ.) سبزه‌ای است بسیار تر و تازه و سبز.

ف معین

(فَ دَ) = پرخویدن: (مص م.) بریدن شاخه‌های زیادی درخت، پیراستن شاخه‌ها....

ف معین

(فَ زَ جَ یا جِ) (اِ.) آن چه زنان به خود برگیرند؛ شیاف، شافه، پرزه، پ...

ف معین

(فَ خا) (اِ.) قلیه و گوشتابه که بر بالای آن تخم مرغ بریزند و بخورند.

ف معین

(فَ یِّ) (اِ.)۱- حدس، گمان.۲- حدس و گمان دربارة یک موضوع علمی.

سایدبار