بایگانی‌های ف - صفحه ۵۲ از ۱۱۱

ف معین

(فُ تِ) (اِ.)۱- تشریفاتی.۲- ظاهرسازی.

ف معین

(فَ رِ تَ) (مص م.) نک فریفتن.

ف معین

(~.) (اِ.)۱- حاکم.۲- مأموری که از طرف وزارت کشور ادارة امور شهر را به ...

ف معین

(فَ رَ) (اِ.) اندوه، دلتنگی.

ف معین

(فَ رْ) (ص.)۱- کهنه، فرسوده.۲- جامة کهنه، پوستین کهنه.

ف معین

(~. تَ) (مص ل.)۱- دستور گرفتن.۲- مجازاً: مردن، درگذشتن.

ف معین

(فِ رْ قِ) (اِ.) دسته، گروه، طایفه. ج. فرق.

ف معین

(فَ) (اِ.) = فرغل:۱- تأخیر، درنگ.۲- اهمال، غفلت.

ف معین

(~. گُ) (ص مف.) فرمان پذیر.

ف معین

(فَ قَ دَ یا دِ) (اِ.) نک فرقد.

سایدبار