بایگانی‌های ف - صفحه ۵۵ از ۱۱۱

ف معین

(~. فَ)(حامص.) فرمانروایی، حکومت.

ف معین

(فُ قَ) (اِمص.) جدایی، دوری.

ف معین

(فُ لِ) (اِ.)۱- مجموعة فرمول‌ها.۲- مجموعة دستورهای ترکیب ادویه.

ف معین

(ی) (~. فَ) (ص فا.) فرمانروا، حاکم، پادشاه.

ف معین

(فُ رْ) ۱- (ص.) آن چه که حق و باطل را از هم جدا کند.۲- (اِ.) قرآن.

ف معین

(~. نِ شَ تَ) (مص ل.)۱- پایین نشستن.۲- ته نشین شدن.۳- از شدت چیزی کم ش...

ف معین

(فَ) (اِ.) فریب، نیرنگ.

ف معین

(فَ رَ. کِ دَ) (مص ل.) چاپلوسی کردن، منّت کشیدن.

ف معین

(فُ. نِ دَ) (مص م.)۱- پایین آوردن.۲- ته نشین کردن.۳- کم کردن از شدت چی...

ف معین

(فَ رَّ) (حامص.)۱- دارای فره بودن.۲- شوکت، جلال.

سایدبار