بایگانی‌های ف - صفحه ۶۰ از ۱۱۱

ف معین

(فُ رُ) (اِ.) پیرامون دهان، گرداگرد دهان.

ف معین

(فُ) (اِ.)۱- فروختن.۲- مقدار پول به دست آمده از فروختن کالا یا ارائه خ...

ف معین

(فُ دِ یا دَ)۱- (ص.) بریان کرده، برشته گردیده.۲- (اِ.) چوبی که در پس د...

ف معین

(~. کُ تَ) (مص م.) خاموش کردن.

ف معین

(فُ نِ) (اِمر.) آتشگیره، چیزی که با آن آتش روشن کنند.

ف معین

(~. دَ) (حامص.) پستی، حقارت.

ف معین

(~. دَ) (مص م.) به دهان فرو بردن.

ف معین

(فُ دِ) (ص مف.) افروخته، روشن شده.

ف معین

(فُ. دَ) (ص مر.) ۱- زیر دست.۲- پست، فرومایه.

ف معین

(~. نِ گَ تَ) (مص ل.)۱- به پایین نگاه کردن.۲- تنگ چشم بودن.

سایدبار