بایگانی‌های ف - صفحه ۶۱ از ۱۱۱

ف معین

(فُ شَ دِ) (ص فا.) کسی که چیزی را بفروشد.

ف معین

(فَ وَ) (اِ.) نک فروهر.

ف معین

(فُ تَ) (ص تف.) پایین تر. مق بالاتر.

ف معین

(فُ شُ تَ) (مص م.)۱- شستن.۲- محو کردن، پاک کردن.

ف معین

(فَ رْ وَ دَ) (اِمر.) مخفّف فروردین.

ف معین

(فَ) (اِ.) = پروار. فروال: بالاخانه، خانة تابستانی.

ف معین

(فُ شُ دَ) (اِمر.) باختر، محل غروب.

ف معین

(فُ) (اِمر.)۱- محل فرود آمدن.۲- محوطة مخصوص نشستن هواپیما.

ف معین

(~. گُ دَ) (مص م.)۱- ترک کردن، رها کردن.۲- اِهمال کردن، کوتاهی کردن.

ف معین

(فُ) (اِ.)۱- فروختن.۲- مقدار پول به دست آمده از فروختن کالا یا ارائه خ...

سایدبار