بایگانی‌های ف - صفحه ۶۲ از ۱۱۱ - لغت نامه زردیس

ف معین

فرورد

(فَ وَ) (اِ.) نک فروهر.

ف معین

فروتن

(فُ تَ) (ص مر.) متواضع، افتاده.

ف معین

فروشنده

(فُ شَ دِ) (ص فا.) کسی که چیزی را بفروشد.

ف معین

فرور

(فَ وَ) (اِ.) نک فروهر.

ف معین

فروتر

(فُ تَ) (ص تف.) پایین تر. مق بالاتر.

ف معین

فروشستن

(فُ شُ تَ) (مص م.)۱- شستن.۲- محو کردن، پاک کردن.

ف معین

فرودین

(فَ رْ وَ دَ) (اِمر.) مخفّف فروردین.

ف معین

فروار

(فَ) (اِ.) = پروار. فروال: بالاخانه، خانة تابستانی.

ف معین

فروشدنگاه

(فُ شُ دَ) (اِمر.) باختر، محل غروب.

ف معین

فرودگاه

(فُ) (اِمر.)۱- محل فرود آمدن.۲- محوطة مخصوص نشستن هواپیما.

سایدبار

باز کردن سایدبار