بایگانی‌های ف - صفحه ۶۵ از ۱۱۱

ف معین

(فِ یا فَ. خُ دَ) (مص ل.) گول خوردن، فریفته گشتن.

ف معین

(فَ کَ دَ) (مص م.) فرسودن.

ف معین

(~. تَ) (مص م.) = فروهختن: فرو کشیدن، رو به پایین کشیدن.

ف معین

(فِ یا فَ) (اِ.) مکر، حیله، نیرنگ.

ف معین

(فَ رْ کَ) (اِ.) نک فرکن.

ف معین

(~. هِ دَ) (مص م.) نک فروهشتن.

ف معین

(~. مِ) (اِمر.) شکایت نامه.

ف معین

(فَ رْ کَ) (اِ.)۱- زمینی که سیل آن را کنده و گود کرده باشد.۲- جوی آب ک...

ف معین

(~. هِ تِ) (ص مف.)۱- فرو افتاده.۲- سست.۳- آویخته شده.

ف معین

(~. رَ یا رِ) (ص فا.)۱- یاری کننده.۲- دادگر، دادرس.

سایدبار