بایگانی‌های ف - صفحه ۷۵ از ۱۱۱

ف معین

(فَ صّ) (اِ.) رگ زن، کسی که کارش رگ زدن و خون گرفتن است.

ف معین

(فِ کِ) (اِ.)۱- اسبی که در میدان، عقب همة اسبان بدود.۲- کنایه از: فرو...

ف معین

(فُ یا فِ سُ دَ) (مص م.) نک فسرانیدن.

ف معین

(فَ حَ) ۱- (مص ل.) فصیح بودن، زبان آور بودن.۲- (اِمص.) روانی کلام، زبا...

ف معین

(~. کَ دَ)(مص ل.) جادو کردن.

ف معین

(فَ سْ) (مص م.)۱- باطل کردن، نقض کردن.۲ - جداجدا کردن.۳- تباه گردانید...

ف معین

(فَ یا فِ شَ) (اِ.) لولة فلزی کوتاه حاوی باروت، چاشنی و گلوله.

ف معین

(فُ) (اِ.) نک افسون.

ف معین

(فُ حَ) (اِمص.)۱- گشادگی، فراخی.۲- گنجایش، وسعت.

ف معین

(فَ ش) (ص.) کاهل، ترسو.

سایدبار