بایگانی‌های ف - صفحه ۷۶ از ۱۱۱

ف معین

(فُ دَ) (مص ل.) = افسوسیدن: ۱- دریغ و حسرت خوردن.۲- ظرافت نمودن، ...

ف معین

(فُ تُ) (ص نسب.) پسته.

ف معین

(فُ) (اِ.) جِ فصل.

ف معین

(فِ ش) (اِ.) صدای فش فش مار هنگام حمله کردن.

ف معین

(فُ) (اِ.)۱- افسوس، دریغ.۲- ریشخند، استهزاء.

ف معین

(فَ دَ) (مص م.) = افساییدن: افسون کردن، جادو کردن.

ف معین

(فُ) (اِ.) جِ فص.۱- حدقة چشم.۲- اصل و حقیقت امر.۳- دانة سیر.

ف معین

(فَ فِ) (اِ.) آواز پرتاب شدن پیاپی تیر از کمان.

ف معین

(فِ س) (اِ.) خورشی که از گوشت پرنده یا گوسفند با مغز گردو و روغن و رب ...

ف معین

(فَ نِ) (اِ.) افسانه، داستان.

سایدبار