بایگانی‌های ف - صفحه ۷۸ از ۱۱۱

ف معین

(فُ صَ) جِ فصیح.

ف معین

(~.) (اِ.) نهال خرما. ج. فسیل، فسائل.

ف معین

(فَ یا فُ یا فِ سُ دِ) (ص مف.) = افسرده۱- پژمرده.۲- یخ زده، منجمد.

ف معین

(فِ) (اِ.) معرب فسح عبری.۱- در نزد یهودان، جشن یادبود خروج بنی اسرایی...

ف معین

(فُ) (اِ.) سنگواره، بقایای موجودات زندة دوران گذشته که در طبقات مختلف...

ف معین

(فَ یا فُ یا فِ سُ دَ) (مص ل.) = افسردن: یخ بستن، پژمردن.

ف معین

(فِ) ۱- (مص م.) از شیر باز - گرفتن کودک.۲- (اِمص.) از شیر بازگیری.

ف معین

(فَ) (ص.) فراخ، جای فراخ و وسیع.

ف معین

(فُ یا فِ سُ دَ) (مص م.) منجمد کردن، فسرده کردن.

ف معین

(فَ صّ) (اِ.) رگ زن، کسی که کارش رگ زدن و خون گرفتن است.

سایدبار