بایگانی‌های ف - صفحه ۸ از ۱۱۱

ف معین

(ج رِ) (اِفا.) مؤنث فاجر.

ف معین

(دَ) (مص م.)شوراندن، برانگیختن.

ف معین

(ص.)۱- جدا کنندة حق از باطل.۲- تمیز دهنده و فرق گذارندة میان امور.۳- ...

ف معین

(دُ دَ)(مص ل.)دوسیدن ؛ چسبیدن، چسبیدن چیزی به چیز دیگر.

ف معین

(کِ) (اِفا.)۱- میوه فروش.۲- مرد خوش طبع.

ف معین

(مْ خا) (ص فا.) وام خواه، بستانکار.

ف معین

(اِ.)۱- شکاف میانِ قلم.۲- شکاف میان ریش بلند.۳- سوفار، بخش انتهایی تیر...

ف معین

(اِ.) = فَکس: دستگاهی برای مخابرة تصویر نامه و اسناد و آن چه روی کاغذ...

ف معین

(مْ) (اِ.) وام، قرض.

ف معین

(ص.) هر چیز خوب و بدیع و زیبا.

سایدبار