بایگانی‌های ف - صفحه ۸۰ از ۱۱۱

ف معین

(فَ طِ) (ص.)۱- زیرک، باهوش.۲- دانا.

ف معین

(فَ ضْ مَ) (ص مر.) = فضل اومند: دارای فضیلت و برتری.

ف معین

(فِ طْ یِّ) (اِ.) آنچه از پول یا جنس که باید در روز عید فطر به مستمند...

ف معین

(فَ ضْ لِ) (اِ.)۱- باقی مانده و بقیة چیزی.۲- در فارسی به معنی مدفوع، ...

ف معین

(فِ طْ) (ص نسب.) ذاتی، طبیعی.

ف معین

(فَ ضَ) (اِ.) جِ فضله.

ف معین

(فِ رَ تَ نْ) (ق.) از روی فطرت، بر مقتضای طبیعت و سرشت.

ف معین

(فُ ضَ) (ص.) جِ فاضل.

ف معین

(فِ طْ رَ) (اِ.) سرشت، طبیعت، صفت ذاتی.

ف معین

(فَ ضْ لْ. فُ) (ص فا.) کسی که سعی می‌کند دانش خود را به رخ دیگران بکش...

سایدبار