بایگانی‌های ف - صفحه ۸۵ از ۱۱۱

ف معین

(فَ دِ) (ص.) بیهوده، بی فایده.

ف معین

(فِ قْ رَ) (اِ.) مهرة پشت، هر یک از مهره‌های ستون فقرات.

ف معین

(فَ یا فُ)(ص.)۱ - ابله، نادان.۲- حرام - زاده.

ف معین

(فَ) (ص.) نک فلاده.

ف معین

(فِ قَ) (اِ.) جِ فِقúره.

ف معین

(فَ) (اِ.) = افغان:۱- آه، ناله.۲- بانگ، فریاد.

ف معین

(فَ خَ) (اِ.) = فلاخان: قلاب سنگ، ابزاری برای پرتاب کردن سنگ و آن رشته...

ف معین

(فُ قَ) (اِ. ص.) جِ فقیر؛۱- تهی دستان، تنگ دستان.۲- عارفان، درویشان....

ف معین

(فَ) (اِ.) = بغ:۱- بت، صنم.۲- معشوق، دلبر.۳- زیبارو.

ف معین

(فَ حَ) (اِمص.) کشاورزی، برزگری.

سایدبار