بایگانی‌های ف - صفحه ۸۶ از ۱۱۱ - لغت نامه زردیس

ف معین

فغفور

(فَ غْ) (اِمر.) نک بغپور.

ف معین

فظاعت

(فَ عَ) (اِمص.) شناعت، بدی.

ف معین

فلاسفه

(فَ س فِ) (اِ.) جِ فیلسوف.

ف معین

فقط

(فَ قَ) (ق.) منحصراً، تنها.

ف معین

فغستان

(فَ غِ) (اِمر.)۱- بتخانه، بتکده.۲- حرمسرا.۳- خوب رو، کنیز خوب رو.

ف معین

فلاده

(فَ دِ) (ص.) بیهوده، بی فایده.

ف معین

فقره

(فِ قْ رَ) (اِ.) مهرة پشت، هر یک از مهره‌های ستون فقرات.

ف معین

فغاک

(فَ یا فُ)(ص.)۱ - ابله، نادان.۲- حرام - زاده.

ف معین

فلاد

(فَ) (ص.) نک فلاده.

ف معین

فقرات

(فِ قَ) (اِ.) جِ فِقúره.

سایدبار

باز کردن سایدبار