بایگانی‌های ف - صفحه ۸۷ از ۱۱۱

ف معین

(فِ هْ) ۱- (مص م.) دانستن، دریافتن.۲- فقیه بودن.۳- (اِ.) مجموع احکام ...

ف معین

(فَ غَ) (اِ.) رقص، جست و خیز.

ف معین

(فَ) (ص.) کاری که در شناعت و بدی از حد درگذشته.

ف معین

(فِ سْ کْ) (اِ.)۱- بطری، قمقمه.۲- ظرفی در دار و دو جداره برای خنک نگ...

ف معین

(فَ قَ. گُ دَ) (مص م.) نک فقاع گشودن.

ف معین

(فَ غْ) (اِمر.) نک بغپور.

ف معین

(فَ عَ) (اِمص.) شناعت، بدی.

ف معین

(فَ س فِ) (اِ.) جِ فیلسوف.

ف معین

(فَ قَ) (ق.) منحصراً، تنها.

ف معین

(فَ غِ) (اِمر.)۱- بتخانه، بتکده.۲- حرمسرا.۳- خوب رو، کنیز خوب رو.

سایدبار