بایگانی‌های ف - صفحه ۸۷ از ۱۱۱

ف معین

(فَ) (اِ.) = افغان:۱- آه، ناله.۲- بانگ، فریاد.

ف معین

(فَ خَ) (اِ.) = فلاخان: قلاب سنگ، ابزاری برای پرتاب کردن سنگ و آن رشته...

ف معین

(فُ قَ) (اِ. ص.) جِ فقیر؛۱- تهی دستان، تنگ دستان.۲- عارفان، درویشان....

ف معین

(فَ) (اِ.) = بغ:۱- بت، صنم.۲- معشوق، دلبر.۳- زیبارو.

ف معین

(فَ حَ) (اِمص.) کشاورزی، برزگری.

ف معین

(فَ قْ) (اِمص.)تهیدستی، تنگدستی.

ف معین

(فِ یِّ) (ص نسب.) مؤنث فعلی.

ف معین

(فَ لّ) (ص.) کشاورز، برزگر.

ف معین

(فِ یا فُ) ۱- (مص م.) گم کردن، از دست دادن.۲- (مص ل.) گم شدن.

ف معین

(فِ عْ) ۱- (ص نسب.) منسوب به فعل.۲- (ق.) کنونی، مربوط به حال.

سایدبار